Ongelijke paarden trekken kwalijk Goede samenwerking tussen professionals is noodzakelijk. Hiervoor dienen de professionals op de hoogte te zijn van elkaars betrokkenheid en zorgen rondom een inwoner of huishouden met een zorgvraag. Het zorglandschap is continu in beweging. Aandacht voor de kwaliteit van de samenwerking is daarbij een essentieel punt. In 2015 is de zorg… Lees verder »
Een brandende kwestie Verruim de horizon | Peter Paul Doodkorteapril 28, 2022 Maak de juiste keuze! Binnen het sociaal domein helpen uitvoeringsvarianten voor de Jeugdhulp en Wmo om structuur te brengen in het administratieve proces tussen gemeenten en zorgaanbieders. Ze leggen verbinding tussen inkoop, zorgadministratie en berichtenstandaarden. Volgens de Wet Vermindering Administratieve Lasten Wmo en… Lees verder »
Echte transformatie binnen het sociaal domein betekent en vraagt dat gemeenten hulp aan hun inwoners integraal organiseren. Dat zij daarop sturen en op de resultaten aanspreekbaar zijn. Want als je door de ogen van burgers kijkt zien zij 1 overheid en 1 sociaal domein. Dat wij dat aan de achterkant anders organiseren zou niet de… Lees verder »
Handhaven is de controle of inwoners, bedrijven, instellingen en overheden zich aan de regels houden en ingrijpen bij overtredingen. Niet alleen de politie doet aan handhaving, maar ook overheidsorganisaties zoals gemeente, provincie en waterschap. Echter, handhaving door overheidsorganisaties – in termen van het naleven van gemaakte afspraken – blijkt en blijft een dingetje. Zo leert… Lees verder »
Werken volgens de bedoeling van de iStandaarden Gemeenten en aanbieders van ondersteuning en zorg voor inwoners proberen meer bezig te zijn met de bedoeling in hun werk. Zo willen zij beter tot maatschappelijke meerwaarde komen. Werken volgens de bedoeling blijkt echter makkelijker gezegd dan gedaan. Dat leert ook het (niet of niet volledig) gebruik van… Lees verder »
Werkend aan en met het mij teisterende jeukjargon ontdek ik ook een andere kant ervan. Het zijn woorden, begrippen en statements die een wereld aan betekenis hebben. Niet om te verhullen, ergens onderuit te komen of om gewichtig te doen om niks. Maar als ‘labels’ of naamkaartjes (tags) waarmee wij elkaar snel in de ‘juiste… Lees verder »
Sluipenderwijs wordt ons dagelijkse leven gekaapt door zorgaanbieders en perverse financiering. In toenemende mate is ons dagelijkse leven een verdienmodel geworden van marktpartijen. Nog even, en het lidmaatschap van de voetbalclub is geen hobby, maar geïndiceerde – want noodzakelijke – ondersteuning. Het leest wellicht als een grappig bedoelde kanttekening, maar het is een reële karikatuur… Lees verder »
Is het mogelijk en wenselijk om met prestatie-indicatoren en evidence based programma’s het presterend vermogen van zorgaanbieders binnen het sociaal domein inzichtelijk te maken? Is het mogelijk om daarmee (beter) te sturen op effectiviteit en kostenbeheersing? Beide instrumenten worden in hun betekenis niet zelden overschat. Gemeenten zijn verantwoordelijk voor de taken vanuit de Jeugdzorg, de… Lees verder »
Waarom sturen gemeenten medewerkers van de Toegang naar de keukentafel die niet het mandaat hebben om een besluit te nemen? Waarom zitten medewerkers van de Toegang niet in het inkoopteam van (samenwerkende) gemeenten? Waarom erkennen zorgaanbieders de inwoners en/of medewerkers van de Toegang niet als de regisseur (verkeersleider) van de opgave? Waarom weten de medewerkers… Lees verder »
Sinds de decentralisaties in het sociaal domein staan gemeenten voor de opgave om meer mensen te ondersteunen met minder middelen. Om dat te bereiken kiezen gemeenten voor een samenhangende aanpak in het sociaal domein. Vanuit een integrale benadering van inwoners wordt niet alleen naar de problemen, maar ook naar de draagkracht van inwoners gekeken. Tegelijkertijd… Lees verder »
