Sedert 1 januari 2015 zijn gemeenten verantwoordelijk voor de nieuwe taken vanuit de Jeugdzorg, de AWBZ en de Participatiewet. De overgang van Rijk, provincie, zorgverzekeraar en zorgkantoor naar gemeenten heeft tot doel de zorgstelsels eenvoudiger, efficiënter en effectiever te maken. Het uiteindelijke doel is een veilige omgeving voor kwetsbare burgers, het versterken van eigen kracht en het probleemoplossend vermogen van het gezin (systeem) en de sociale omgeving.

Voor veel taken geldt dat gemeenten een contract of subsidierelatie zijn aangegaan met professionele dienstverleners. Het organiseren hiervan stelt gemeenten voor een enorme uitdaging. Sturen en Bekostigen zijn daarbij – naast Monitoren – belangrijke thema’s voor alle betrokken partijen.

Met het wegvallen van de schotten en de noodzaak tot budgetbeheersing resp. –besparing, groeit het besef dat iedere euro tot zijn recht moet komen en dat de wijze van sturen en bekostigen daarin instrumenteel is.

Goed sturen en bekostigen is ook een kunst. Net als het inrichten van een daarop aansluitende monitor. Er zijn verschillende vormen met verschillende effecten en vaak zullen deze moeten worden gecombineerd.

Deel vier van het vierluik “Wie durft te verdwalen, vindt nieuwe wegen” zoomt in op de elementen die bij sturen, bekostigen en monitoren een rol spelen.

Zie ook:

1. Wie durft te verdwalen, vindt nieuwe wegen | Deel 1 | Inleiding, Doel en Stand van zaken.
2. Wie durft te verdwalen, vindt nieuwe wegen | Deel 2 | Transformeren, wat is het en wat vraagt het.
3. Wie durft te verdwalen, vindt nieuwe wegen | Deel 3 | Opgave & Dilemma’s

Hand-out

Een hand-out van de volledige presentatie kun je hier downloaden:

• Wie durft te verdwalen, vindt nieuwe wegen