Met de invoering van de Participatiewet, de nieuwe Wmo en de Jeugdwet per 1 januari 2015 is het sociaal domein in één klap het grootste domein binnen het takenpakket van gemeenten geworden, zowel financieel als inhoudelijk. Integraliteit binnen het sociaal domein krijgt daarbij – terecht – steeds meer aandacht.

De daarmee samenhangende transformatie in het sociaal domein is in volle gang. Betrokken publieke organisaties en professionals werken aan minder systeemoplossingen en kaders, stellen de inwoner centraal en leveren maatwerk. Het sociaal domein is in beweging en die beweging is voortdurend. Het streven steeds is beter te ‘doen wat nodig is’ voor inwoners in knelsituaties. Hierbij dienen zich regelmatig complexe vraagstukken, nieuwe maatschappelijke opgaven en dilemma’s aan. Niet in de laatste plaats, omdat de opgaven in het sociaal domein vaak de verschillende vakgebieden, geografische- en organisatorische grenzen en organisatiedoelen overstijgen. Dit vraagt om krachtige samenwerking.

Deel 3 van het vierluik “Wie durft te verdwalen, vindt nieuwe wegen” focust op deze opgave en daarbij opdoemende dilemma’s.

Zie ook:

1. Wie durft te verdwalen, vindt nieuwe wegen | Deel 1 | Inleiding, Doel en Stand van zaken.
2. Wie durft te verdwalen, vindt nieuwe wegen | Deel 2 | Transformeren, wat is het en wat vraagt het.

Hand-out

Een hand-out van de volledige presentatie kun je hier downloaden:

• Wie durft te verdwalen, vindt nieuwe wegen