Wat doe je als je je ervan bewust bent dat eenzaamheid door een verlies komt, maar je het geen plek kan geven?

Delen:

Wat doe je als je je ervan bewust bent dat eenzaamheid door een verlies komt, maar je het geen plek kan geven? Dertien jaar had ik nodig om in te zien dat ik er iets aan moest doen. Eén eerdere mislukte poging bij een psycholoog bracht me via een vriendin bij een Gestalttherapeut. Ik kende deze therapie niet, maar dit bleek precies te zijn wat ik nodig had. Tijdens therapie kwam ik erachter dat ik mijn verlies wel herkende maar het nog niet doorvoeld had. Het maakte dat ik gedrag vertoonde wat ervoor zorgde dat ik juist niet kreeg van de ander waarnaar ik zo erg verlangde. In mijn leven vertaalde zich dat in het constant mislukken van relaties of het er niet aan durven beginnen. Dat in acht sessies mijn eenzaamheid verdween vind ik nog altijd erg bijzonder. Toch was het slechts een begin van ruim drie jaar van onregelmatig therapie. Steeds stemde ik namelijk mijn behoefte af met mijn therapeut. Het is net als het pellen van een ui. Laag voor laag kom je steeds een stukje dichterbij je diepste kern. Het is de kern die ontdekt wil worden zodat je vanuit authenticiteit kan leven.

Ik raakte zo onder de indruk van Gestalttherapie dat ik mijzelf op een dag aan mijn therapeut hoorde vragen: “Kan ik dit wat jij doet, ook leren?”. Haar antwoord was: “Ja”. Nog diezelfde dag begaf ik mij op het Internet, zoekend naar Gestalt opleidingen. Na wat googlen, mailen en bellen zat ik een aantal maanden later bij de intake voor de opleiding ‘Kracht van het Contact’ aan de Nederlandse Stichting Gestalt. De rest is geschiedenis, want ik ga nu het vierde jaar in. En wat heb ik veel geleerd! Niet alleen maar uit boeken, maar vooral door te ervaren. Dat dit simpel is maar niet makkelijk (uitspraak Fritz Perls, grondlegger Gestalttheorie), daar weet ik alles van!

Ondanks dat ik dacht dat ik de meeste lagen tijdens de eerste jaren therapie wel had afgepeld en meer inzicht kreeg in mijn overtuigingen, gedrag en patronen bleef ik nog steeds in de ban van mijn gevoel. Een gevoel dat soms ineens zo hevig kon zijn en mij niet los wilde laten. Het beheerste vaak mijn leven.

Door tijdens het eerste jaar van de opleiding telkens in contact aan te geven wat de ander met mij deed leerde ik hoe het is om in het verschil te bestaan. Zonder oordeel richting de ander én toch mijn eigen grenzen bewakend, mijn kwetsbaarheid tonend en mijn emoties uitend. Dit alles droeg bij aan het ontwikkelen van mijn gewaarzijn.

‘Gewaarzijn is een vorm van ervaren dat ruim gedefinieerd kan worden als het in verbinding zijn met je eigen bestaan, met dat wat is….de persoon die gewaar is weet wat hij doet, hoe hij het doet, dat hij alternatieven heeft en ervoor kiest te zijn zoals hij is’ (Yontef 1993: 144-5; Joyce, Sills 2014: 30).

Door na de studieweekenden steeds te reflecteren op dat wat zich had voor gedaan in contact met de trainers en mijn studiegenoten leerde ik mijn gevoelens verstaan. Ook kreeg ik inzicht in mijzelf als ‘human being’ doordat de theorie mij houvast gaf (psycho-educatie) Het hielp enorm dat het proces zo was opgebouwd dat ik genoeg veiligheid kon ervaren om daadwerkelijk mijzelf in te brengen in de groep.

Het tweede jaar was de uitdaging om mijn gewaarzijn in te brengen in een werksituatie op een manier die ondersteunend is voor de ander (vrijwilliger, collega etc.). Supervisie werd ingezet om weer te reflecteren op datgene wat ik meemaakte op het werk. Belangrijk was dat het dan vooral ging over mijn eigen behoeften in het contact met de ander en wat ik hierin zou kunnen doen om het voor mijzelf werkbaar te houden en die ander in dit contact ook te laten bestaan. Niet als object maar als subject. Het zorgde ervoor dat ik meer zelfvertrouwen kreeg tijdens mijn werk als OR-lid en sociaal werker en ook processen verder kon helpen door het inzetten van de Gestalt methodiek. In twee jaar had ik door het contact met al die verschillende trainers en door het aanreiken van al die verschillende thema’s ervaren wat de ‘Kracht van het Contact’ eigenlijk betekent. Ik verwonder mij nog steeds over de waarde ervan.

Ik besloot door te leren en dus maakte ik afgelopen jaar de stap naar de Gestalt Therapie Opleiding. Inmiddels heb ik het derde leerjaar afgerond en ben ik officieel coach / counselor. Dat maakt mij ontzettend blij omdat de casus waarover ik mijn verslag schreef veel bij mij blokkeerde. Ondanks de constante aandacht die uitgaat naar mijn gewaarzijn ervoer ik hoe lastig het is in het hier en nu aanwezig te zijn en de onzichtbare figuur op de voorgrond te brengen. En zoals een mens alles leert door het maken van oefenuren en het reflecteren op diens handelen heeft dit derde jaar mij veel gebracht, namelijk dat ik voel dat ik langzaam in de rol van therapeut groei. Inmiddels weet ik ook dat mijn beeld van ‘eindelijk eens een keer klaar zijn met ontwikkelen’ misschien wel helemaal niet klopt. Steeds lijken zich nieuwe blokkades op te werpen. Blokkades die ik in contact met de belangrijke ander ook nog steeds in het hier en nu ontwikkel door een creatieve aanpassing te maken. Alleen het verschil is dat ik er nu beter op kan reflecteren en een groep mensen heb gevonden waarmee ik hierover kan praten. Dat is echt een verrijking van mijn leven. En ondertussen blijf ik oefenen met cliënten die tegen een gereduceerd tarief in mijn praktijk StudioLiefde therapie of coaching volgen. En wat krijg ik daar veel energie van.

Een mens stopt nooit met zich te ontwikkelen. Het volgen van deze inspirerende, creatieve, experimentele en ervaringsgerichte post-hbo Opleiding Gestalt is dan ook écht een cadeau aan jezelf. Het is een opleiding waarbij je lichaam de leidraad is voor jouw ontwikkeling en later als instrument ingezet kan worden ten behoeve van de groei van jouw cliënten of misschien collega’s. Als ervaringsprofessional weet jij als geen ander hoe het is om pijn te doorleven en vanuit authenticiteit te kunnen gaan leven in afgestemd contact met de ander.

Vind jij jezelf het waard? Kijk dan nu gauw op de website van de Inholland Academy voor informatie over de Gestalt opleiding.

Ik zie je graag aankomend studiejaar!

Met liefde,

Sabine Wensink – 4e jaars student Gestalt Therapie Opleiding

 

 

 

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *