Ik zal de laatste zijn die beweert dat het systeem of stelsel binnen het sociaal domein niet beter kan. Tegelijkertijd mag dat geen schaamlap zijn voor ons eigen (anders) kijken en (anders) doen. Als wij als professionals – van mantelzorgers en ervaringsdeskundigen tot specialisten – ons verschuilen achter de regels die wij zelf ongemakkelijk vinden,… Lees verder »
De Wmo 2015 en de Jeugdwet verplichten (samenwerkende) gemeenten om regels te stellen ter waarborging van een goede verhouding tussen de prijs voor de levering van een voorziening en de eisen die worden gesteld aan de kwaliteit van diezelfde voorziening. Deze opdracht, te komen tot een reële prijs, krijgt – gelukkig – steeds meer aandacht…. Lees verder »
Regels, protocollen en structuren moeten ten dienste staan van de zorg en niet leidend zijn. Dat vindt iedereen. En er wordt al lange tijd gevochten tegen de paarse krokodillen in het systeem. Er worden ook successen geboekt, maar het laaghangend fruit wordt nog altijd niet geplukt. De wens de administratieve lasten te verminderen wordt zorgbreed… Lees verder »
Binnen het sociaal domein staat standaardisatie hoog op de agenda. Als antwoord op én van de grootste uitdagingen die we overal terugzien: de regel- en administratieve druk. Een standaard wordt vaak geassocieerd met iets dat star, log en bureaucratisch is. Wie even verder kijkt dan de spreekwoordelijke neus lang is, leert beter! Het woord ‘standaard’… Lees verder »
Transformatie. Geen enkele zichzelf respecterende gemeente heeft het woord niet in zijn beleidsplannen voor het sociaal domein staan. Het is een toverwoord. Een buzzwoord. Een buzzwoord is iets wat geen duidelijke betekenis heeft. Dat geldt ook nog te vaak en teveel voor ‘transformatie”. Want welk antwoord geef je als iemand vraagt hoe jouw gemeente transformeert?… Lees verder »
De maatschappelijke opgave van vandaag geen mens, geen organisatie, geen overheid en geen land in zijn eentje oplossen. Het aanpakken en oplossen ervan vraagt – afgestemd op het vraagstuk – (netwerk)samenwerking. Samenwerking echter is zo eenvoudig nog niet. Samenwerking moet je leren. Succesvolle samenwerking vraagt dat je iets snapt van de complexiteit van samenwerking. Dat… Lees verder »
Het zijn vreemde tijden voor iedereen. Door de coronacrisis ligt het openbare leven grotendeels plat. Voor Martine Raadtgever – triagist binnen een sociaal team in het midden van ons land – gaat het werk echter onverminderd door. Deze kleurrijke dame – zij mag haar haar graag eens anders kleuren – werkt binnen het sociaal domein… Lees verder »
Het is een rare, onzekere tijd waarbij we voor de gezondheid van onszelf en anderen op afstand van elkaar moeten leven en werken. Er wordt massaal thuisgewerkt en kwetsbare geliefden mogen niet meer bezocht, kinderen mogen niet meer naar school, sportclubs worden niet meer bezocht en verjaardagen worden alleen met het gezin gevierd. Het is… Lees verder »
De juiste ondersteuning geven aan mensen. Dat vraagt oog voor de struikelsteentjes op de weg ernaartoe. Want, als het fout gaat, gaat het fout in het begin. Als triagist in een sociaal team (ergens in het midden van ons land) weet Jeanette Luistervink dat als geen ander. Zij is de eerste die mensen met een… Lees verder »
Een goed begin is het halve werk, ook in de jeugdzorg. Daarom vervult het ondersteuningsplan (ook wel hulpverlenings- of toekomstplan) een centrale rol bij de start van ondersteuning. Zo’n plan is plan nodig om goede afspraken te kunnen maken over de ondersteuning die moet bijdragen aan het oplossen van het probleem waarvoor ouders of jeugdigen… Lees verder »
