De enige luxe die kinderen écht willen, is bij hun ouders wonen. En aandacht. Maar veel ouders zitten dan met de handen in het haar. Natuurlijk, ze willen het beste voor hun kinderen, maar dan wel graag ‘all-inclusive’ verzorgd door anderen. Want opvoeden? Daar hebben wij de tijd niet (meer) voor! Het gevolg is dat… Lees verder »
Een van mijn broers woonde in zijn pubertijd een periode bij onze directe buren. Omdat het tussen hem en onze ouders niet altijd boteren wilde. Mijn zoon heeft voor een (succesvol afgeronde) opleiding als ingenieur weg- en waterbouw gekozen dankzij een goede vriend van ons gezin. Wij mochten als jonge ouders een pleegzoon grootbrengen, omdat… Lees verder »
“Kinderen moeten gelukkig zijn en hun dromen waarmaken – daar zijn alle ouders het over eens. Een complete generatie wordt op dit moment echter te verwend opgevoed. En als het tegen zit, mag ‘de overheid’ (lees: gemeente, het onderwijs, de jeugdhulp) het oplossen. Ouders creëren te weinig weerbaarheid bij jongeren en kinderen, en dat is… Lees verder »
Soms bekruipt mij de gedachte dat ‘goede ouders’- juist door onze jeugdhulp – een uitstervend ras zijn. Een goede ouder begeleidt en ondersteunt. Stimuleert z’n kind om zelfstandig iets te doen. Toont zelf goed gedrag. Kleineert of beledigt nooit. Toont dagelijks liefde. Zegt sorry. Straft verkeerd gedrag. Laat z’n kind in zijn waarde. Weet met… Lees verder »
Aan een oever van de Stille Oceaan, in het noorden van het Gazelle-schiereiland van Papoea-Nieuw-Guinea, leeft een volk van eenvoudige landbouwers. Door een naburige stam worden ze de ‘Baining’ genoemd, wat ‘wilde, onbeschaafde mensen in de rimboe’ betekent. Bij wetenschappers staan ze bekend als ‘de saaiste cultuur op aarde.’ Het verhaal van de Baining is… Lees verder »
