Samen een kindje krijgen is heel bijzonder. Meestal geweldig mooi, en altijd erg uitdagend. Die kleine uk verandert zo’n beetje alles in je leven. En in je relatie. Maar hoe ben je een goede papa of mama? Als het om opvoeden gaat, weten papa’s en mama’s het meestal beter dan alle andere. De meesten vinden… Lees verder »
Een goed begin is het halve werk, ook in de jeugdzorg. Daarom vervult het ondersteuningsplan (ook wel hulpverlenings- of toekomstplan) een centrale rol bij de start van ondersteuning. Zo’n plan is plan nodig om goede afspraken te kunnen maken over de ondersteuning die moet bijdragen aan het oplossen van het probleem waarvoor ouders of jeugdigen… Lees verder »
Veel gemeenten komen door torenhoge kosten in het sociaal domein in ernstige financiële problemen. De oorzaak? Zij gaan niet bekeken om met de centjes! Zorginkoop, prijsafspraken, bekostigingssystematiek, aandacht voor de in-, door- en uitstroom. Het zijn prachtige beheersmaatregelen. Net als een efficiënte organisatie dat is. Preventie, en – vooral – professionals met gezond verstand zijn… Lees verder »
De regering wil meer maatwerk. Ondersteuning afgestemd op de individuele situatie van mensen. Het kabinet is dus ook ‘on board’ als het om maatwerk gaat! Pilots ontwikkelen en toolkits om wetgeving te versoepelen en samenwerking te versterken? Het klinkt goed. Een overheidsprogramma dat over het land wordt uitgerold? Dat klinkt als een blauwdruk! Want juist… Lees verder »
De klaagzang over toenemende regeldruk in de zorg (en andere sectoren) klinkt al langer. De meest gehoorde boosdoener? Het bureaucratische monster. De regering bestrijdt het probleem met ‘schrapsessies’. Maar de kans van slagen daarvan is niet bijzonder groot. Bij ieder incident is de eerste vraag: Zijn de regels gevolgd? De richtlijnen nageleefd? Bestond er wel… Lees verder »
Komende week neem ik, na een periode van bijna twee jaar, afscheid van het sociaal team waaraan ik in die periode leiding mocht geven. Het wordt een trots afscheid, en daarom ook lastig. Want ik laat een fier team achter, waarmee ik graag nog even verder had willen werken. Een team dat zich met recht… Lees verder »
Nederland telt een te grote groep van mensen die niet meer mee doen in de samenleving. Omdat ze niets meer of heel weinig ‘om handen’ hebben. De effecten van en voor deze ‘vergeten’ groep zijn pervers en onmenselijk. Met voor sommigen een doodswens tot gevolg. Omdat ze zich vooral eenzaam en overbodig voelen en niet… Lees verder »
Kinderen in het jeugdzorgsysteem zien veel verschillende hulpverleners; dat geldt helemaal voor kinderen die op een groep wonen. Het steeds weer opnieuw leren vertrouwen, weer opnieuw over een trauma vertellen en steeds weer een vertrouwenspersoon kwijtraken, is – boven op de trauma’s die ze al hebben – psychisch erg zwaar. De wisselingen en het niet… Lees verder »
Ooit was hij een spraakmakende lokale bestuurder die bestaande grenzen durfden te verleggen. Hij toonde zich wethouder (Rotterdam) een groot voorstander van de decentralisaties binnen het sociaal domein. “Met de wijkgerichte aanpak wordt een einde gemaakt aan de enorme versnippering aan hulpverlening,”, stelde hij in april 2013. In een interview in 2017 (Augeo, editie 2,… Lees verder »
De wereld bevindt zich in een snelle transitie. De kloof tussen mens en overheid wordt, net als die tussen mensen en klimaat, steeds groter. Het effect is dat mensen steeds meer het heft in eigen handen (willen) nemen of eisen zelfs. Deze trend zien wij ook binnen het sociaal domein. Niet alleen tussen de overheden… Lees verder »
